MIREN ASIAIN LORA
komunikazio grafikoaz maitemindutako ilustratzaile kontzeptuala
Gaur, ibilbide luzeko eta nazioarteko proiekzioko ilustratzaile batekin elkarrizketa izango dugu. Marrazkilari nekaezina, ilustrazioarekiko, artearekiko, hizkuntzaren bilaketarekiko, proiektu bakoitzaren atmosferarekiko grina duena eta prozesuaz gozatzen duena, ustekabez betetako bide luzea.
Oso atsegina izan da Miren Asiain Lora elkarrizketatzea.
Kontatuko diguzu ilustratzaile gisa izan duzun ibilbidea?
Beti izan nuen argi artearen munduan arituko nintzela. Txikitan klaseko mahaia eta liburuen ertzak marrazten nituen, Elena Odriozolak ilustratzen zituenak, eta nik arretaz begiratzen nuen.
Arte Ederrak ikasi nituen Leioan, eta Buenos Airesen, Argentinan, egin nuen karrerako azken urtea. Arte Ederretan denetik pixka bat egin nuen, baina ez nintzen ezertan espezializatu, eta karrera amaitu nuenean, zerikusirik ez zuten beste gauza batzuk lantzen nenbilela, nire lehen album ilustratua egin nuen, Etxepare sarira aurkeztu nuen eta irabazi egin nuen, baina urte hartan bertan Buenos Airesera itzuli nintzen eta ilustrazioarekin zerikusi handirik ez zuten beste gauza batzuk lantzen jarraitu nuen, musika taldeentzako, antzezlanetarako eta antzeko beste proiektu batzuetarako enkargu txikiak egiten nituen bitartean.
2015ean, edozer lan egiteaz nekatuta nengoela, benetan gustatzen zitzaidanaren alde egin nahi izan nuen, gainera, argitalpen-enkargu garrantzitsuagoren bat jasotzen hasia bainintzen, eta kasualitatez, lana utzi eta Ilustrazioko Katalogo Iberoamerikarraren lehiaketara aurkeztu nintzen (Mexiko), eta irabazi egin nuen. Harrezkero, nire lana gehiago ezagutarazi zen, eta argitaletxe desberdinetatik enkarguak jasotzen hasi nintzen. Ordutik, enkarguz lan egiten dut hainbat proiektu editorialetarako, musikaletarako, baita jolas interaktiboetarako ere, eta nire lana mundu osoko saltzailearentzako lagin askotarako hautatu dute.
Ilustrazioa lana da, bokazioa, pasioa, zer da zure marrazkilari lana gehien gozatzen duzuna?
Gehien gozatzen dudana bilaketa da. Proiektu bakoitzaren hizkuntza, tonua eta atmosfera bilatzea eta hori guztia bide luzea da, sorpresa ugari dakarrena.
Nazioarteko proiekzioa duen profesionala zara. Nolakoa da ilustratzaile lana egitea?
Gehien jasotzen ditudan enkarguak beste herrialde batzuetakoak dira, hala nola Ingalaterra, Alemania edo estatu batuetakoak. Egia da herrialde bakoitzaren lan egiteko moduan ezberdintasuna nabaritu dudala, ez nuke jakingo esaten kointzidentzia edo zerbait kulturala den, baina adibidez gertatu zait lan egin dudan ingelesek oso argi dutela zer nahi duten eta sormen askatasun gutxiago ematen dutela, nahiz eta taldean oso ondo lan egiten duten.
Sekretu magikoak aurkitzen jarraitzen dugu zure ilustrazioetan, xehetasunekiko grina, xumearekiko maitasuna, eta abar.
Oso zaila egiten zait neure lanari buruz hitz egitea, egia esaten badizut, ez zait batere gustatzen plastikoki egiten dudana hitzetan jartzea. Uste dut hobe dudala irudien bidez adieraztea hitzen bidez baino. Irudiekin sentitzen dut tonu edo espazio horietara irits naitekeela (ikusten, inoiz ez dut hitz zehatza aurkitzen), hitzekin iristen ez naizenak. Gainera, ezinezkoa da baten lana perspektibarekin ikustea. Baina, esaten didazunagatik, murgildurik nagoen bilaketa horretatik zerbait islatzen da, iradokitzeko eta zerbait gehiago kontatzeko behar hori, azalean ez geratzekoa eta irudiari begiratzen dion pertsonarengan zerbait pizten saiatzekoa.
Ameslari jarrita, zer ilustratu nahiko zenuke?
Izan ere, denbora asko daramat hor zehar bueltaka ditudan hainbat ideiatan lan egin nahian, eta koadernoetan eta mugikorreko oharretan idazten ari naiz. Ideia horiek nik edo ilustratu hutsek idatzitako eta ilustratutako liburu propioen proiektuetarako ideiak dira. Baina azkenean, hainbat arrazoi direla medio, bizitza eta lana, plana atzeratzen ari naiz eta ez dut horretan hasteko unerik ikusten. …
Zure marrazkiek eskuzkoaren indarra dute eta prozesu zaindu eta zorrotz baten emaitza direla ikusten da. Zein da zure ilustrazioak sortzeko prozesua?
Lehenik eta behin, fantasia egiten dut; gero, karpeta bat egiten dut, nahi dudanarekin zerikusia dutela ikusten dudan mota guztietako irudi eta erreferentziekin, eta hor hasten naiz probatzen, harik eta konbentzitzen nauen eta guztiari hasiera ematen dion irudia ematen diodan arte.
Zure ikuspegitik, nola ikusten duzu egungo ilustrazioaren mundua? Zer uste duzu etor daitekeela etorkizun hurbilean?
Uste dut ilustrazioak urteak daramatzala goranzko bidean, ilustratzaile asko daude eta liburu asko argitaratzen ari dira denbora guztian. Batzuetan galdetzen diot neure buruari hori beti horrela izango ote den edo modaz pasatu nintzen eguna iritsiko ote den.
Ziur iturri askotatik eta esparru askotatik edaten duzula, baina ilustrazioaren, marrazkiaren edo pinturaren erreferente batzuk?
Badakit oso ohikoa dela esango dudan hori, baina iruditzen zait benetan garrantzitsua dela, uste baitut nire lana betidanik asko elikatu dela egunerokotasunetik, nire inguruan gertatzen denetik, elkarrizketetatik, kalean ikusten dudanetik, kontenplazio hutsetik eta, jakina, entzuten dudan musikatik.
Baina, jakina, gustatzen zaizkidan artistak milaka dira, batzuk zuri esatearren: Peter Doig, Marlene Dumas, Nan Goldin, Luc Tuymas, Ryan McGinley, Philip Guston, Beatrice Alemagna, Gyo Fujikawa, Atak, Jon Klassen, Carson Ellis, Christian Robinson, Valerio Vidali, Jesus Cisneros.
Badakigu azkenaldian ez zarela gelditzen. Zein proiektutan ari zara lanean orain?
Duela hilabete batzuk 2 liburu amaitu nituen; bata atlas bat eta bestea datorren urtean aterako diren album bat. Oraintxe bertan, Barco de Vapor, eskolan irakurtzen genituen liburu mitikoen enkargu batekin hasiko naiz. Hori guztia aldi baterako ilustrazio-tailer batzuekin eta enkargatu dizkidaten ilustrazio solteekin uztartzen dut. Atzamarrak gurutzatzen ditut, aipatzen dudan liburua amaitzen dudanean azkenean neure proiektuekin jar nadin.
Amaitzeko, zer esango zenieke diseinu eta ilustrazio ikasleei?
Batez ere, egiten dutena gozatzen saiatzeko esango nieke, saiatuak izateko eta berehalako emaitzaren bila ez joateko. Sare sozialek eragiten duten presioari izkin egiteko esango nieke . Erakusleiho ona direla uste dut, baina, jakina, ez da haiei begira bizi behar.
